Net als bij overlijden begint het vaak met ongeloof, dan ontkenning, vervolgens woede, het gevecht aangaan, machteloosheid en uiteindelijk de aanvaarding, het accepteren van de realiteit.
Maar het aanvaarden kan ook uitblijven als je in je situatie blijft hangen of een slachtofferrol aanneemt. Er komt weinig uit je handen.
Je leven is veranderd. Niets is meer hetzelfde. En er moet zó veel geregeld worden, maar je bent er met je kop niet bij. Dat geeft onzekerheid. Sommigen denken “Ben ik wel goed genoeg?”
Wie ben jij na de scheiding (van je partner, van je ouders)? Hoe is het met je gesteld? Hoe gaat het echt met je?
Bewust aandacht geven aan je verdriet helpt je de scheiding te verwerken en opnieuw te integreren in je levensverhaal.